ΝΟΣΟΣ DUPUYTREN Ή ΡΥΚΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΜΙΑΙΑΣ ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗΣ

Τι είναι η νόσος Dupuytren;

Προσοχή, στο κείμενο περιέχονται εικόνες από τη χειρουργική επέμβαση.

Η νόσος του Dupuytren αποτελεί μια πάχυνση ενός στρώματος ινώδους (συνδετικού) ιστού κάτω από το δέρμα στην παλάμη και τα δάκτυλα.

Η πάχυνση αυτή είναι αρχικώς επώδυνη, ωστόσο δημιουργεί χορδές που παρόλο που είναι ανώδυνες. Τελικά οδηγούν σε σύγκαμψη των δακτύλων, αδυναμία σύλληψης αντικειμένων και τελικά αναπηρία του άκρου.

Η νόσος Dupuytren συμβαίνει συχνότερα στους άντρες παρά στις γυναίκες.

Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης της νόσου Dupuytren;

Η αιτία της εμφάνισης της νόσου Dupuytren είναι άγνωστη. Έχουν ενοχοποιηθεί τραυματισμοί ή βαριά χειρωνακτική εργασία, ωστόσο δεν έχει αποδειχθεί η σχέση.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης:

- Χρήση αλκοόλ

- Διαβήτης

- Επιληψία

- Γεωγραφικοί παράγοντες – συχνότερα σε Βορειοευρωπαικούς (Άγγλους, Ιρλανδούς, Σκωτσέζους, Γάλλους, Ολλανδούς) ή Σκανδιναβικούς (Σουηδούς, Νορβηγούς, Φιλανδούς) πληθυσμούς

- Κληρονομικοί παράγοντες – εμφάνιση σε πολλά άτομα σε μία οικογένεια.

Ποιοι είναι οι συντηρητικοί τρόποι αντιμετώπισης της νόσου Dupuytren;

Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει η εξέλιξη ή πολύ περισσότερο να θεραπευθεί η νόσος Dupuytren φαρμακευτικά. Εξελίσσεται αργά και μπορεί να μην δημιουργεί πρόβλημα για χρόνια. Κάποιες φορές μπορεί να μην προχωρήσει πέρα από όζους στην παλάμη

Συντηρητική Αντιμετώπιση:

Έγχυση στεροειδών: Εάν, ένας όζος είναι επώδυνος μια ένεση κορτικοστεροειδών – ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο – μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τον πόνο. Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να εμποδίσει την εξέλιξη της νόσου για κάποιο χρονικό διάστημα. Τελικώς η νόσος θα προχωρήσει, ίσως με πιο αργούς ρυθμούς.

Νάρθηκες: Μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν εμποδίζουν όμως σημαντικά την εξέλιξη της νόσου.

Φυσικοθεραπεία: Μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση, δεν μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της λειτουργίας του άκρου.

Πώς αντιμετωπίζεται χειρουργικά η νόσος Dupuytren;

Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται όταν ο ιατρός επιβεβαιώσει με την πάροδο του χρόνου ότι η νόσος εξελίσσεται. Είναι καλό να μην γίνεται πολύ πρώιμα η χειρουργική αντιμετώπιση.

Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί τμηματικά σε διάφορα σημεία του χεριού και να απαιτηθούν περισσότερες της μίας επεμβάσεις. Πρέπει όμως η αντιμετώπιση να γίνει πριν την μεγάλη σύγκαμψη των δακτύλων, γιατί αυτό δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στο χειρουργείο και επιμήκυνση της αποκατάστασης.

Το χειρουργείο πραγματοποιείται με γενική ή περιοχική ή τοπική αναισθησία ανάλογα με την βλάβη. Χρησιμοποιείται ίσχαιμος περίδεση και η διάρκειά του είναι ανάλογη της βλάβης. Η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου Dupuytren περιλαμβάνει την διάσπαση και απομάκρυνση των πεπαχυσμένων χορδών και όζων ώστε να αποκατασταθεί η κίνηση των δακτύλων.

Μερικές φορές λόγω ελλείμματος στο δέρμα, το τραύμα αφήνεται ανοικτό για να κλείσει σε δεύτερο σκοπό ή μπορεί ν απαιτηθεί η χρήση δερματικών μοσχευμάτων. Η πολύ σημαντική η αφαίρεση του παθολογικού ιστού, γιατί η παραμονή αυτού μπορεί να προκαλέσει υποτροπή.

Συνήθως ο ασθενής βγαίνει από την κλινική την ίδια ή την επόμενη ημέρα με περίδεση του χεριού και νάρθηκα εκτάσεως. Λαμβάνει αγωγή παυσίπονη, αν και ο πόνος συνήθως είναι μικρός. Γίνονται συχνές αλλαγές του τραύματος και περιορίζεται σιγά σιγά η χρήση του νάρθηκα μόνο κατά την νύχτα. Τα ράμματα αφαιρούνται στις 15 ημέρες συνήθως και ακολουθεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Το χέρι συνήθως είναι πλήρως λειτουργικό στο μήνα.

Ποιες είναι οι επιπλοκές που μπορεί να αντιμετωπίσει ο ασθενής μετεγχειρητικά;

- Βλάβη – διατομή – πάρεση νεύρων ειδικά αυτών που είναι εγκλωβισμένα στον ουλώδη ιστό. Συνήθως αποφεύγεται, ειδικά αν ο χειρουργός είναι εκπαιδευμένος στην μικροχειρουργική.

- Βλάβη διατομή μεγάλου αγγείου – είναι μία σπάνια επιπλοκή.

- Απώλεια δέρματος – συνήθως ακολουθεί στον ίδιο χρόνο πλαστική αποκατάσταση ή δερματικό μόσχευμα.

- Μόλυνση – εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή

- Υπολειπόμενο άλγος – εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή

- Νέα σύγκαμψη δακτύλων – οφείλεται είτε σε πλημμελή αφαίρεση του παθολογικού ιστού είτε σε μη συμμόρφωση του ασθενούς στη χρήση νάρθηκα και φυσικοθεραπείας.

Ποιες είναι οι νέες εξελίξεις της ιατρικής στην αντιμετώπιση της νόσου Dupuytren;

Έγχυση Ενζύμων

Μια ένεση ενζύμων έχει προσφάτως εγκριθεί για χρήση από τον Ε.Ο.Φ. ως αντιμετώπιση για τη νόσο Dupuytren. Η χορήγησή της γίνεται από ιατρούς εκπαιδευμένους στην τεχνική αυτή. Τα ένζυμα είναι δυνατό να διασπάσουν τις παχιές χορδές ινώδους ιστού, λύνοντας έτσι τις συμφύσεις και βελτιώνοντας την κίνηση των δακτύλων χωρίς χειρουργική επέμβαση. Τα αποτελέσματα της μεθόδου βρίσκονται ακόμη υπό αμφισβήτηση και πιθανώς να απαιτείται βελτίωση και της τεχνικής και των υλικών. Πιθανώς στο μέλλον να αποτελεί την κατάλληλη θεραπεία. Σημαντική παραμένει σήμερα η σοβαρή πιθανότητα βλάβης στους τένοντες που είναι δύσκολά αναστρέψιμη.

Απονευρωτομή δια Βελόνης

Η απονευρωτομή δια βελόνης είναι μια νέα μικρής επεμβατικότητας μέθοδος αντιμετώπισης της νόσου Dupuytren. Μετά την αναισθητοποίηση της περιοχής με τοπικό αναισθητικό ο χειρουργός θα πραγματοποιήσει διάσπαση του παθολογικού ιστού με τη χρήση μιας βελόνης δια του δέρματος. Δεν απαιτείται τομή και η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στο ιατρείο. Η πιθανότητα επιπλοκής είναι πολύ μεγάλη, το ίδιο και η πιθανότητα υποτροπής. Συνήθως χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ασθενών που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να χειρουργηθούν με μια από τις παραπάνω μεθόδους.

Για περισσότερες πληροφορίες και για την αντιμετώπιση της νόσου Dupuytren, καλεστε στο 2410 258000.